Sampling, czyli technika polegająca na wykorzystywaniu fragmentów już istniejących nagrań jako elementów nowej kompozycji, wzbudza dość skrajne emocje od samego początku swojego istnienia. Z jednej strony miał on kolosalny wpływ na rozwój współczesnej muzyki rozrywkowej, przyczyniając się do powstania wielu nowych gatunków i ponadczasowych przebojów. Z drugiej zaś w szczytowym okresie popularności stał się on przyczyną wielu głośnych sporów o prawa autorskie, przez co przylgnęła do niego łatka narzędzia dla plagiatorów.
Jednym z najsłynniejszych sampli w historii współczesnej muzyki elektronicznej jest tzw. Amen Break – kilkusekundowy fragment utworu Amen Brother grupy The Winstons, w którym słychać samą perkusję. Ta charakterystyczna próbka, uznawana powszechnie za najczęściej wykorzystywany sampel w historii, stała się tematem przewodnim instalacji artystycznej „Can I Get An Amen?”. Głównym elementem wspomnianego projektu był gramofon odtwarzający płytę winylową, na której zarejestrowano kilkunastominutowy wykład na temat wspomnianego sampla. Nate Harrison, autor projektu, opowiada w nim nie tylko o tym, jak kilkusekundowy fragment piosenki przyczynił się do powstania kilku różnych gatunków muzycznych, ale też jak w ciągu zaledwie kilku lat sampling przestał być postrzegany jako niegroźna, eksperymentalna technika produkcji muzycznej, i stał się nagle obiektem zainteresowania prawników i biznesmenów.
