Firma Spitfire Audio ma w swojej ofercie wiele świetnych bibliotek dla samplera Kontakt, oferujących brzmienia instrumentów smyczkowych. Większość z nich przeznaczona jest jednak do tworzenia muzyki orkiestrowej, a co za tym idzie oferują one próbki całych grup instrumentów lub nawet pełnej sekcji smyczków. Jednym z nielicznych wyjątków jest Alternative Solo Strings – nowa biblioteka Spitfire Audio oferująca brzmienia solowych instrumentów smyczkowych.
Alternative Solo Strings to stosunkowo prosta i niewielka biblioteka, zwłaszcza jak na standardy firmy Spitfire Audio, która przyzwyczaiła nas już do dużych, rozbudowanych produktów. Oferuje ona samplowane brzmienia czterech najpopularniejszych instrumentów smyczkowych: skrzypiec, altówki, wiolonczeli i kontrabasu. W nagraniach wchodzących w jej skład próbek wzięli udział Mary Scully, Warren Zielinski, Joel Hunter i Chris Worsey – instrumentaliści mający na swoim koncie współpracę z takimi artystami jak Hans Zimmer, Nick Cave, UNKLE, Daft Punk, Goldfrapp, U2 czy Adele. Przyznam szczerze, że początkowo podchodziłem do tej informacji nieco sceptycznie, podejrzewając, że znane nazwiska to tylko chwyt marketingowy, nie mający żadnego wpływu na zawartość biblioteki (w końcu tworzenie produktów tego typu polega głównie na metodycznym graniu pojedynczych dźwięków, a nie wirtuozerskich popisach). Okazało się jednak, że firma Spitfire Audio znalazła sposób, by przemycić w samplowanych próbkach odrobinę indywidualnego charakteru każdego z artystów.
Interfejs Użytkownika
Alternative Solo Strings korzysta z tego samego interfejsu użytkownika co większość pozostałych orkiestrowych bibliotek z katalogu Spitfire Audio. Jest on bardzo przejrzysty, intuicyjny i prosty w obsłudze. Niezależnie od tego, który z czterech instrumentów wchodzących w skład biblioteki wybierzemy, większą część interfejsu użytkownika zajmuje mikser umożliwiający sterowanie głośnością próbek zarejestrowanych za pomocą różnych mikrofonów (różniących się nie tylko rodzajem ale i położeniem względem muzyków) oraz suwaki służące do sterowania takimi parametrami jak dynamika, ekspresja, pogłos czy czas wybrzmiewania. Bezpośrednio pod nimi znajdują się ikony służące do wyboru aktywnej artykulacji (między którymi można przełączać się również korzystając z kontrolera lub komunikatów MIDI w programie DAW). Niektóre artykulacje (krótkie, takie jak Pizzicato i Spiccato) posiadają też opcję uruchomienia Ostinatum – ciekawego narzędzia będącego hybrydą sekwencera i arpeggiatora, zaprojektowanego z myślą o tworzeniu tzw. ostinato – powtarzających się sekwencji dźwięków wykorzystywanych często w muzyce poważnej.
Podobnie jak w większości pozostałych bibliotek orkiestrowych firmy Spitfire Audio, kluczową rolę w Alternative Solo Strings odgrywają wspomniane wcześniej suwaki kontrolujące parametry, a zwłaszcza dynamikę i długość wybrzmiewania. To właśnie one w połączeniu z przyciskami zmiany artykulacji pozwalają nam w pewnym sensie „dyrygować” naszymi wirtualnymi muzykami i to głównie od umiejętnego sterowania nimi (za pomocą kontrolera lub automatyzacji w programie DAW) zależy, czy ścieżki stworzone za pomocą tej biblioteki będą brzmieć realistycznie.
W Praktyce
W odróżnieniu od większości pozostałych bibliotek brzmieniowych firmy Spitfire Audio, w których niektóre instrumenty były wyraźnie bardziej rozbudowane i lepiej dopracowane od innych, w Alternative Solo Strings wszystkie cztery instrumenty oferują z grubsza ten sam wysoki poziom. Wszystkie posiadają przynajmniej jedenaście różnych artykulacji, obejmujących podstawowe i najczęściej używane techniki wydobywania dźwięków z danego instrumentu. W każdym z nich znajdziemy m.in. takie artykulacje jak Long, Sul Pont, Sul Tasto, Tremolo, Spiccato i Pizzicato. Każdy posiada też artykulację Long (Alternative), będącą zestawem różnych ciekawych ozdobników, w których bardziej niż w innych artykulacjach wyczuwalny jest indywidualny styl każdego z instrumentalistów biorących udział w tworzeniu biblioteki. Korzystając z nich można urozmaicić nasze ścieżki i nadać im ciekawszego charakteru. Warto jednak używać ich z umiarem, nie tylko dlatego, że ich nadmiar może być męczący dla słuchacza, ale też z racji na fakt, iż zbyt częste powtarzanie tych samych ozdobników (które może wystąpić nawet pomimo korzystania z algorytmu round robin) sprawia, że na dłuższą metę ścieżki zaczynają brzmieć mniej realistycznie. Biblioteka posiada też oddzielny folder o nazwie Advanced, w którym znajdziemy dodatkowe artykulacje dla poszczególnych instrumentów, w tym artykulacje Legato (niestety tylko dla skrzypiec i wiolonczeli, co stanowi spory zawód) oraz „ekonomiczne” wersje instrumentów głównych (ładujące się szybciej i mniej obciążające komputer, dzięki czemu świetnie sprawdzają się do robienia szybkich szkiców utworów).
Firma Spitfire Audio znana jest ze świetnie brzmiących i, co najważniejsze, wiarygodnych wirtualnych instrumentów smyczkowych, a Alternative Solo Strings nie odbiega w niczym od jej wysokich standardów. Niemniej jednak brzmienie tej biblioteki różni się nieco charakterem od jej najpopularniejszych produktów, takich jak seria Albion czy Spitfire Symphony Orchestra. Wyraźnie czuć, że próbki nagrywane były w innych warunkach i z nieco innym podejściem niż w przypadku wspomnianych bibliotek, co zresztą nie powinno dziwić, biorąc pod uwagę, że zamiast pełnej orkiestry mamy tu do czynienia z próbkami nagrywanymi przez czwórkę muzyków. Wirtualne instrumenty wchodzące w skład Alternative Solo Strings bez wątpienia mają swój własny, unikalny charakter – surowy, konkretny (czasem wręcz drapieżny) i bardzo współczesny. Wyrazisty styl w niektórych sytuacjach może być zaletą, w innych zaś wadą. Ich brzmienia sprawdzają się świetnie, gdy mają być jedynymi instrumentami tego typu w miksie. Używając ich z innymi podobnymi bibliotekami trzeba jednak zwykle włożyć nieco pracy i użyć kilku dodatkowych narzędzi by wszystko dobrze ze sobą współgrało. Wyjątek stanowi podobno biblioteka London Contemporary Orchestra Strings, która była nagrywana w bardzo podobnych (a być może nawet tych samych) warunkach i dobrze „dogaduje się” z Alternative Solo Strings, jednak nie miałem okazji osobiście tego przetestować.
Podsumowanie
Alternative Solo Strings to świetnie brzmiąca biblioteka o ciekawym, unikalnym charakterze. Wchodzące w jej skład instrumenty najlepiej sprawdzają się w sytuacjach, gdy potrzebne nam są wyraziste smyczki, mające zagrać główną rolę w naszym utworze. Mimo iż z powodzeniem nadają się one do tworzenia wielu różnych rodzajów muzyki, to jednak są trochę zbyt mało wszechstronne by można było traktować je jako podstawowe smyczki w naszym arsenale wirtualnych instrumentów. Jeśli jednak szukacie biblioteki, która pozwoli wam od czasu do czasu zastąpić wasze domyślne smyczki czymś bardziej ekstrawaganckim, Alternative Solo Strings sprawdzi się w tej roli znakomicie.
